- ORESTES
- I.ORESTESArchelai Macedoniae regis filius, qui, patre a Cratero occisô, impubes regnum adeptus est, sed, perfidiâ tutroris Aeropi, e medio sublatus, percussori suo in sexennium vacuam dominationem fecit.II.ORESTESAthenis quidam praemiator nocturnus, qui dementiae simulatione, noctu deprehensos diripiebat. Vide Aristophan. Acharn. Act. 4. sc. 7. Schol. p. 426. A.III.ORESTESConsul cum Lampadio, An. Urb. Cond. 1283.IV.ORESTESPatricius et Magister militiae, sub Nepote Imperatore throno inhians, Ravennam venit, ibique fil. Romulum Augustulum Imperatorem proclamavit, A. C. 475. Ab Odoacro, Placentiae, occisus, Paulô fratre victô, et Augustulô in exilium pulsô. Cassiodor. in Chron. Iornand. Paulus Diac. Procopius, etc.V.ORESTESPraefectus Sardibus, sub Magorum imperio. Postea iussu Darii Histaspis interfectus. Is Polycratem Samiorum tyrannum in crucem egit.VI.ORESTESPraefectus urbis, circa A. C. 423.VII.ORESTEScognomen familiae cuiusdam, de gente Aufidia, apud Romanos. Item; Patriarcha Hierosolymitanus, A. C. 1006.VIII.ORESTESin Marmore Arundell. memoratus, Agamemnonis et Clytemnestiae fil. cui soror Electra necem parari ab Aegystho, qui patrem Agamemnonem interfecerat, matremque constupraverat, praevidens, ipsum per paedagogum in Phocidem clam ablegat, ad Strophium Phuocensium principem, qui Agamemnonis fororem duxerat. Illic 12. annos moratus cum paedagogo suo Argos rediit, ubi, sub specie hospitum Phocensium, quos Strophius miserat, ut Orestis obitum nuntiarent, intromissus ad Clytaemnestram, eam cum Aegystho adultero, consciâ Electrâ, in ultionem patris occidit. Deinde Pyrrhum quoque, Macarei sacerdotis ope, in templo Apollinis interfecit, eo quod Hermionem, Menelai filiam, sibi prius desponsatam, rapuisset. Propter quae scelera furiis agitatus est, quibus non ante purgari potuit, quam ad aram Dianae Tauricae a Pylade perductus, perpetrata facinora expiâsset. Obiit, magnâ cum Pylade familiaritate contractâ, A. M. 2948. regni 70. Pater Tisamenis Penthili et Cometis, successorum. Vellei. Paterc. l. 1. c. 1. et 2. Pausan. in Messen. Euseb. in Chron. Α᾿πὸ τοῦ ὄρεος, i. e. a monte dictus est, vel ob magnam et monstrosam, corporis magnitudinem, quod septem cubitos longitudine aequâsse Herodot. l. 1. et Solin. c. 5. prodiderunt; vel, ut immanes ac feros eius mores exprimerent, id quod Eusebius vult, Praep. Euang. l 4. et ante Eusebium Plato. De furore eius multa Sophocles, in Electra, Euripides, in Oreste; Val. Flacc. l. 7. v. 148. et alii auctores. Virg. l. 3. Aen. v. 331.—— Scelerum Furiis agitatus Orestes.Iuvenal. Sat. 1. v. 6. Nec dum finitus Orestes, scil. fabula de Oreste. Probus scribit, diu illum hôc furore vexatum didicisse tandem ex responso, non prius se liberatum iri, quam flumine esset ablutus, quod septem fluminibus confunderetur; atque ita tandem in Rhegini agri flumine purgatum ad pristinam mentem rediisse; cuius et Varro meminit, Rerum Humanarum l. 10. Vicisse ipsum in Areopago, h. e. causam suam obtinuisse, anno Attico 942. regnante Athenis Demophonte, exstat in Marmore praef. quod factum esse Minervâ calculum suum aequalibus Areopagitarum calculis adiciente, ipsa apud Aeschylum docet Eumenidib. v. 743. et 749. Neque tatnum iudicatum; sed apud Troezenios etiam expiatum illum esse, a Troezeniorum Novem-Viris, discimus ex Pausaniae Corinthiatis. Tandem factum a diis comprobatum, spatiô vitae et felicitate Imperii, apparuisse, ait Vellei. Paterc. l. 1. c. 1. Vide Ioh. Marshamum Canone Chron. Sec. XII. ubi de Oreste, Teucro, Al;iis: qui et migrationis Aeolicae primum auctorem Orestem fuisse, cum socio Pisandro Thebano, ex Pindari Nem. Od. 11. sed re infectâ reversum notat ad sec. XIII. etiam supra ubi de Aeolum migration. ut et voce Penthilus. Neronem etiam de Oreste Tragoediam cantâsse, idque in scena, apud Sueton. in Neron. c. 21. legas. Nic. Lloyd. Hinc Oresteus et orestes Diana apud Ovid. l. 15. met. v. 489. et fides Orestea apud Claudian. etc. Vide et Pylades, et Iphigenia, it. voce Orestidae.IX.ORESTESinter duces Alexandri Magni. Curt. l. 4. c. 13.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.